Przeprowadzone badania
Skuteczność oceniano w badaniu CDRB436G2201 (NCT02684058), wieloośrodkowym, otwartym badaniu z udziałem pacjentów z glejakiem o niskim stopniu złośliwości (stopień 1 i 2 według WHO) wymagających leczenia ogólnoustrojowego. Pacjenci zostali losowo przydzieleni w stosunku 2:1 do grupy otrzymującej dabrafenib z trametynibem lub karboplatynę z winkrystyną. Status mutacji BRAF identyfikowano prospektywnie za pomocą lokalnych lub centralnych testów laboratoryjnych. Przeprowadzono również retrospektywne badanie próbek guza w laboratorium centralnym w celu oceny statusu mutacji. Pacjenci otrzymywali dawki dabrafenibu i trametynibu dostosowane do wieku i masy ciała, dopóki nie uzyskali już korzyści lub nie doświadczyli niedopuszczalnej toksyczności. Karboplatynę i winkrystynę podawano w dawce odpowiednio 175 mg/m2 pc. i 1,5 mg/m2 pc. (0,05 mg/kg mc. u pacjentów pacjentów < 12 kg) odpowiednio, jako jeden 10-tygodniowy cykl leczenia wprowadzającego, po którym następuje osiem 6-tygodniowych cykli leczenia podtrzymującego.
Ocena skuteczności
Główną miarą wyniku skuteczności był ogólny wskaźnik odpowiedzi (ORR) na podstawie niezależnej oceny opartej na kryteriach RANO dotyczących glejaka o niskim stopniu złośliwości (2017). Dodatkowymi miarami wyników skuteczności były przeżycie wolne od progresji choroby (PFS) i przeżycie całkowite (OS). Pierwotną analizę przeprowadzono, gdy wszyscy pacjenci ukończyli co najmniej 32 tygodnie terapii.
W kohorcie z glejakiem o niskim stopniu złośliwości 110 pacjentów przydzielono losowo do grupy otrzymującej dabrafenib z trametynibem (n = 73) lub karboplatynę z winkrystyną (n = 37). ORR wyniósł 46,6% w ramieniu dabrafenibu z trametynibem i 10,8% w grupie otrzymującej karboplatynę z winkrystyną. Czas trwania odpowiedzi wynosił 23,7 miesiąca w ramieniu dabrafenibu z trametynibem i nie do oszacowania w ramieniu z karboplatyną i winkrystyną. Przeżycie wolne od progresji choroby wynosiło 20,1 miesiąca i 7,4 miesiąca ze współczynnikiem ryzyka 0,31 w ramionach otrzymujących odpowiednio dabrafenib z trametynibem i karboplatynę z winkrystyną. W czasie tymczasowej analizy przeżycia całkowitego przeprowadzonej, gdy wszyscy pacjenci ukończyli co najmniej 32 tygodnie leczenia lub wcześniej przerwali leczenie, wystąpił jeden zgon w ramieniu z karboplatyną i winkrystyną. Wyniki OS w analizie pośredniej nie osiągnęły istotności statystycznej.
Czytaj także: Centrum Rozwoju i Produkcji Leków Onkologicznych w Polsce
Najczęstsze działania niepożądane
W zbiorczej populacji pacjentów pediatrycznych otrzymujących dabrafenib w skojarzeniu z trametynibem (n = 166) najczęstszymi działaniami niepożądanymi (>20%) były: gorączka (66%), wysypka (54%), ból głowy (40%), wymioty (38%). %), ból mięśniowo-szkieletowy (36%), zmęczenie (31%), suchość skóry (31%), biegunka (30%), nudności (26%), krwawienie z nosa i inne krwawienia (25%), ból brzucha (24% ) i trądzikopodobne zapalenie skóry (23%). Najczęstszymi (>2%) nieprawidłowościami laboratoryjnymi 3. lub 4. stopnia były zmniejszona liczba neutrofili (20%), zwiększona aktywność aminotransferazy alaninowej (3,1%) i zwiększona aktywność aminotransferazy asparaginianowej (3,1%).
Zalecane dawki i częstotliwość
Zalecane dawki dabrafenibu i trametynibu u dzieci i młodzieży są oparte na masie ciała; dabrafenib podaje się doustnie dwa razy dziennie, a trametynib podaje się doustnie raz dziennie. Dabrafenib i trametynib są podawane do progresji choroby lub wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności.
Czytaj także: Spersonalizowana szczepionka na czerniaka uzyskała oznaczenie terapii przełomowej od FDA
Źródło: ESMO
